Cruz de Ferroo -2 en sneeuw!

De wandeling naar Astorga was frisjes maar wel droog, heel divers, bossen, langs industrie en leuke dorpjes.
In de stad aangekomen ingeschreven in Fenix een Jacobsherberg, oud, groot maar knus, met lounchebanken en haard, die was wel nodig want zo zit ik in de zon te lunchen en zo ziet het wit, hoe bizar kan het weer zijn in Noord-Spanje.
Kom Peter weer tegen en drinken samen wat. We spreken af bij de grote rugzak en zien wel hoe en wat. Om 19.00 uur loopt Peter mij op en gaan naar een cafeetje en drinken met een heel groepje zeer gevarieerde wandelaars samen een wijntje.
In de avond gegeten met Yan, Dan, Peter en ik, zij wisten een leuk en goed restaurant voor een pelgrimsmenu, Serano, staat hoog aangeschreven en als je op tijd bent, voor de drukte uit, serveren zij nog een menu voor 10,90, met alles erop en eraan, 3 gangen, wijn, brood [nergens zo lekker broodje als daar en water] er stond een collectie likeur, cognac en armagnac, daar is menig restaurant jaloers op, een prima avondje dus!!

Vanaf Astorga is het een 20 km naar Rabanal del Camino, het leek wel het dubbele, wat een weer, koud, natte sneeuw, alles vette wind tegen, mijn hemel, dit nog 2 weken?????
Maar goed, op tijd gestopt, wilde nog wel verder maar het weer werd zo slecht, ik ga het niet opzoeken. Al vroeg dus in de Alberque in Rabanal del Camino een slaapplaats gevonden.
EN.................. een bordje met een reclame voor massage, ja, daar is het weer en de tijd voor.
Dus die maar direct bij het inchecken besteld. Om 16.00 uur melden bij de receptie, een heel klein tafeltje in een halletje. En jawel, na de wasjes enzenzenz werd het 16.00 uur en daar staat MIJN masseur'tje!!!
Ik moest even meelopen, buitenom, achter de herberg heeft hij een soort bouwcontainer, en daar heeft hij zijn praktijk. Heerlijk warm opgestookt, wierookje en een heel zacht sprititueel muziekje. Wat ik wil, nou alles!
Dus heeft hij heerlijk me rug, benen en voeten gemasserd, een superluxe-uurtje! Lieve vrienden bedankt voor de gaven en giften!!!!!!!, die zijn goed gebruikt.
S'avonds met een clupje gegeten.
Je verwacht dan niets in dit kleine dorp maar we hebben heerlijk gegeten, pelgrimsmenu, maar zo gastvrij verzorgd, verrast verwent!!!!!
Vanmorgen vroeg op naar Cruz del Ferroo.
Jemig weer koud koud, de winkels in Astorga hebben goede zaken gedaan met mutsen en handschoen, gelukkig heb ik ze mee.

Dus op naar een van de hoogtepunten van de tocht.
We lopen door een kerstlandschap, dikke sneeuw, wel droog en een licht zonnetje, prachtig maar voor een 1ste pinksterdag in Spanje, daar heb je een heel andere voorstellingen van!
Voor het wandelen zelf is het prima hoor. Het was een mooie route, pittig steen en rotsen, hoog, laag, klimmerig en ja, we kijken uit naar de hoge toppen van de bergen of we al een schimp van het Cruz zien.
En jawel, daar om een lullig hoekje staat het zomaar plots voor ons...........Toch nog onverwachts, we dachten dat het veel verder hoger en grootser zou zijn, sorry........ Een beetje een tegenvaller, in gedachten en door de boeken grootser verwacht. Het was gelukkig niet druk, er komen ook bussen met toeristen, die zijn niet zo vroeg gelukkig. Dus maken we foto´s en leggen schelpjes en stenen neer. Het is natuurlijk wel een stiltemoment en je denkt aan heel veel mensen :-(
Deze dag loop ik toevallig met Peter op en we beleven het moment ieder op onze eigen manier.
We eten er een yoghurtje, in de sneeuw, dit was bijna een mooier moment om daar zo te zitten. Het zag er heel mooi uit en gelukkig maakte de sneeuw het bijzonder.....Misschien juist door de sneeuw.

Op naar de koffie verderop, dat duurde even, maar goed, het was een prachtig stuk route en we maken foto's en heb weer een filpje gemaakt, zo bijzonder landschap met die sneeuw. De km zaten er bijna op en hebben een heerlijke coffee con leche gedronken en een bocadilla gegeten.
Heel bijzonder al 2,5 week loop ik in me uppie, maar vandaag zo samen. Het was mooi, om op dit moment het te kunnen delen.

Nu zijn we in Herbergh Santa Marina in Molinaseca. Wie loop ik daar bij binnenkomst tegen het lijf??? Jawel, collega Lex, hij is even voor mij uit vertrokken en het zat erin dat wel elkaar tegen zouden komen, heel apart, ieder zijn loopje en clupje en toch op dezelfde locatie, leuk even bijpraten over hoe en wat.
Het is nu heerlijk weer en hebben buiten geluncht, met een dik verdient glas wijn. Het waren pittige maar heel mooie kilometers vandaag.
We realiseren ook dat het nog maar..... een dag of 10 is zo ongeveer, Santiago is al een heel klein beetje in zicht.
Ik geniet er nog steeds heel erg van en besef al te meer dat het toch een heel speciale wandeltocht is !
Vanuit een nu heerlijk zonnig zo´n 19 graden Molinesca, de hartelijke groeten en dikke zoen van Ans.