Leuven of Laven?

Het is nu maandagmiddag 27 mei, alweer twee dagen na Melide, waar ik het laatste stukje schreef.
Loop ik daar weg bij de computer, ga ik op terras zitten, spreekt een dame mij aan, uit Leuven.................., dat is handig, geen kromme zinnen in moeilijke talen. Het was een heel aardige maar ook interessante vrouw, gestudeerd en doet nu boeken vertalen, voornamelijk Spaans. Dat leverde een heel leuk terrasuurtje en later ook dineravond op. Wat een enige vrouw, een beetje Grande Dame!
Hoe het zij te werk gaat voor vertalingen, zij bezoekt het gebied of land waar het zich afspeelt, daardoor kan zij zich beter inleven en kan er meer leven in het boek gebracht worden. Daar kon zij wel een hele Camino over vertellen, maar toch ook heel belangstellend wat voor ´carrière en familie´ ik heb, nou dat heb ik! Vol trots vertel ik wat ik doe!
We bleven ook samen eten in het hotel waar zij verbleef, zij gaat dus echt niet in de Albergue slapen. Daar troffen we nog 4 Belgen, die op luxe wijze de Camino wandelen, in delen dan, per taxi naar een startplaats en als zij het zat zijn, weer per taxi terug naar het dan desbetreffende hotel. Zij zaten dan ook in kekke jurkjes en met galante schoentjes aan tafel met ook charmant geföhnde haren. Het was een aangename avond en zij zouden allen uit ´Laven´ kunnen komen.

De zondag had ik een lange etappe voor de boeg en het ging als een speer, koel maar droog wandelweer en een vol groene etappe, maar doordat het op het einde van de Camino loopt, is het druk, dus ja, een overnachtingsplaats kan lastig zijn, ik ga niet reserveren,
dat is zo ´not done´!!!
Ik wilde in Santa Irene stoppen, 1 herberg en 1 pension, bij de laatste loop ik als eerste langs, met nog een aantal wandelaars die hetzelfde denken, de deur gaat open, NO, Completo!!!
Ik kijk haar aan en zeg, 1 persoon dan???
Ze pakt mijn hand en ik mag naar binnen, wat een bofferd was ik. In een pension, is ietsjes duurder maar dan heb je ook een gewoon bed, lakens dekens en HANDDOEKEN!!!!!Die Xenos dweiltjes vervelen ook .....Later met een aantal van de gasten gezellig bij de knapperende haardkachel gezeten, dat is wel erg luxe hoor.
En ook met diner, aan tafel heel ingewikkeld met Fransen, Italianen, Kroaten en ik, maar goed, wat de een niet weet, weet een ander weer. Iedereen wordt heel handig in zijn talen en gebaren. Het was een heerlijk verblijf.
Vandaag, na een heerlijk ontbijt, een kleine etappe, je merkt aan de wandelaars, de meesten gaan nu door, dat iedereen een beetje nerveuzig wandelt, er wordt meer aan en in de tas gerommeld, het is ook zo dubbel, je wilt naar het einde maar eigenlijk ook niet. Ik kijk er naar uit hoor, morgen, als ik Engel dan weer zie na 4 1/2 week..... dat is lang, maar als caminoganger heb je wel heel veel indrukken dat je voor heimwee geen tijd en plaats in je hoofd hebt. Sommige wandelaars zie je nog net voor de streep een keer, anderen zie je gewoon nooit weer of op zo´n toeval moment!
Het weer is heerlijk, en wat ik al eerder schreef, maar niet vaak genoeg kan zeggen, het ziet er zo prachtig uit, glooiende hellingen, bloeiende bomen, schattige en schilderachtige dorpjes, regelmatig sta ik even stil en om dan om me heen kijken en zeg dan, BOFKONT!!!

Op naar Santiago, dikke zoen Ans.